همچو ني مينالم از سوداي دل
آتشي در سينه دارم جاي دل
من كه با هر داغ پيدا ساختم
سوختم از داغ نا پيداي دل
همچو موجم يك نفس آرام نيست
بس كه طوفانزا بود درياي دل
دل اگر از من گريزد, واي دل
غم اگر از دل گريزد, واي دل
ما ز رسوايي بلند آوازه ايم
نامور شد, هر كه شد رسواي دل
خانه مور است و منزلگاه بوم
آسمان با همت والاي دل
گنج منعم خرمن سيم و زر است
گنج عاشق گوهر يكتاي دل
در ميان اشك نوميدي رهي
خندم از اميدواري هاي دل.
رهي معيري
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
رسواي دل
نويسنده: 
